Historia Jastarni
Najstarsze ślady zamieszkania przez człowieka na terytorium Jastarni pochodzą z I w.p.n.e. Jastarnia (Osternäs) pojawia się w źródłach po raz pierwszy w 1378 r. przy okazji wystawienia przez Krzyżaków przywileju dla pobliskiego Helu. W 1755 r. Urszula Przebendowska ufundowała kaplicę i szkółkę. W 1836 r. został zbudowany kośció. Do XX w. była wioską zamieszkaną w przeważającej mierze przez rybaków. W epoce nowożytnej wykształcił się podział na dwie miejscowości: Jastarnię Pucką i Bór (Jastarnię Gdańską). Gwałtowny rozwój osady wiązał się z okresem międzywojennym – wtedy powstał tu port rybacki, doprowadzono też linię kolejową. 1 stycznia 1973 osiedle Jastarnia uzyskało prawa miejskie. Obecnie jest przede wszystkim miejscowością turystyczną. W latach 1974–2005 Jastarnia była uznana przez rząd za miejscowość posiadającą warunki do prowadzenia lecznictwa uzdrowiskowego, dzięki czemu mogły być prowadzone tu zakłady lecznictwa.